Op het vlak van het eten heb ik dan wel mijn balans gevonden. Het leuke aan eten is ook dat je dat gewoon onder controle kan hebben. Je kiest uiteindelijk toch zelf wat je in je mond stopt. Wat betreft sporten is het je lichaam die je wel laat weten of je kan sporten of niet, ook al wil je het doodgraag! Zeeeeer frustrerend...
Zelf-coachend als ik ben, probeer ik met deze tegenslag om te gaan (niet evident! Ik heb zo hard gewerkt om te staan waar ik nu sta...). Laten we even doelen bijstellen. Het idee om te trainen voor de 10 miles bergen we nog even op, en we focussen eerst en vooral op een stabiel en degelijk herstel. Pijnloos terug lopen is het doel. Mijn andere doel is wel in beweging blijven, maar op een niet-lopende manier. Ik ga morgenavond (proberen, als de timing het toelaat) zwemmen, en de dagen na mijn operatie ga ik regelmatig wandelingen maken. Op die manier blijf ik in beweging. Voorlopig lopen we even NIET (zucht).
Blijven jullie duimen voor een spoedig herstel?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten