Wat was er aan de hand?

I love my new life! Dat is nog altijd het geval, meer dan ooit zelfs :) Nadat ik 1,5 jaar geleden anders ben beginnen eten, is meer dan alleen mijn kledingmaat veranderd. IK ben veranderd! Ongeveer een jaar geleden startte ik met deze blog, en in het begin ging het vooral over hoe ik anders at, welke receptjes echt top waren, hoe ik mijn conditie verder opbouwde met lopen, maar ook wel wat over hoe ik als persoon veranderd was. Sinds ik anders ben beginnen eten, was het alsof ik mijn leven terug kon uitvinden, nieuwe hobby's ontdekte, anders ben beginnen werken, ... Toch heb ik het achterste van mijn tong tot nu toe nog niet laten zien op deze blog. Het viel natuurlijk op dat ik steeds minder begon te schrijven, ja, noem het gerust 'helemaal niets meer schreef'. Wat was er aan de hand? Eigenlijk 2 zaken:

 

• In april heb ik mijn professionele leven op zijn kop gezet. Ik besloot om fulltime als zelfstandige coach, trainer en HR consultant te starten! Voila, het is eruit. Ik heb er lang niet over kunnen schrijven, maar toen ik er in juli wel over kon schrijven deed ik het toch nog niet. Mijn perfectionistische ik kwam weer boven. Ik wou eerst mijn website af hebben. Wel, hij is nog altijd niet af, maar toch schrijf ik nu! Het moet eens gedaan zijn om altijd te wachten tot het het perfecte moment is. Iedereen is al welkom om hem al eens te bewonderen, want ik ben er best wel fier op, ook al is hij nog niet helemaal af. Ga maar eens naar www.yougrow.be! (weet je hoe spannend ik dit vind, het is de eerste keer dat ik andere mensen naar mijn website leid, zelfs zonder dat hij helemaal af is... Help!).  Sinds juli werk ik dus effectief als zelfstandige. De periode voordien heb ik mijn eigen bvba opgericht, waar heel wat avonden werk is ingekropen. Vandaag werk ik zo'n 3 dagen per week als coach/trainer/consultant en ben ik me aan het bijscholen als stress- en burnoutcoach. De tijd die ik overheb gebruik ik om mijn website te bouwen, administratie in orde te houden en mijn 'business' uit te bouwen. Ik werk veel, maar op andere momenten dan vroeger maar toch ook echt wel minder dan vroeger. Wat er ook fantastisch is aan deze nieuwe manier van werken is dat ik er meer ben voor de kinderen én meer tijd kan besteden aan eten te gaan plukken op de boerderij (joepie!) en daar leuke gerechten van maken. Ik geniet! Maar dus ook: ik was druk bezig de afgelopen periode ;) Wil je meer lezen over mijn stap (sprong!) om zelfstandige te worden? Lees het hier!
• Een andere reden waarom ik niet schreef... Eind maart was ik 10 jaar getrouwd met mijn man. Ik had toen mijn trouwkleed laten vermaken (lees: verkleinen) door een vriendin (lees er meer over op haar naaiblog). We hadden toen een groot feest waarop ik mijn (verkleinde) trouwkleed terug aan heb gedaan. Benieuwd? Op de naaiblog van Lotte vind je er foto's van! Dat was echter wel het laatste moment waarop ik kon zeggen: ik ben 19kg afgevallen :(:( Ik was op dat moment al een tijdje aan het sukkelen met een blessure waardoor ik niet meer kon gaan lopen. Ik heb ondertussen ontdekt dat je wel een tijdje het idee hebt dat je niet bijkomt, maar dan begint er toch, stilletjesaan, hier en daar een grammetje bij te komen. Tijdens de zomermaanden heb ik echt wel te veel genoten van de zomer en vooral de drankjes en hapjes die voor mij plots weer pasten bij mooi weer. Zucht... Gevolg: half september woog ik 6 kg zwaarder dan in maart. ZES KG!!!! Miljaar :( Niet moeilijk dat ik niet meer wilde schrijven. Mijn perfectionistische zelf liet me dat niet toe... Waarom schrijf ik nu wel? Eigenlijk omdat ik vind dat ik nu toch terug beter bezig ben. Ik loop terug sinds begin september, blessurevrij! Ik heb ervoor kunnen zorgen dat mijn gewicht EINDELIJK niet meer stijgt. Eigenlijk stom he, niet schrijven als het even niet goed gaat. Ik dacht eigenlijk dat ik deze blog had opgestart voor die moeilijke momenten... Zover was ik duidelijk toch nog niet ;)

Zoals ik daarnet startte: I love my new life! Ik heb (nog meer) mijn leven in eigen handen genomen en geniet er met volle teugen van. Gezond leven en eten blijft wel een heel belangrijk thema, want ik geloof steeds meer dat alles samen hangt. Een gezonde geest in een gezond lichaam, zoiets. Ik moest eerst op het vlak van sport en voeding beter voor mezelf zorgen, zodat ik terug gezonder en energieker werd om de sprong te maken die ik nu heb gemaakt: professioneel op eigen benen!

Voor deze blog ben ik er nog niet uit of er nog berichten zullen volgen. Wél ben ik gestart met bloggen op www.yougrow.be/blog. De thema's zijn wel een beetje anders, minder focus op eten, meer focus op leven, werken en balans zoeken. Trouwens, indien je veel stress en druk ervaart in je leven en dit wil veranderen, lees dan zeker deze post! Misschien word ik wel jouw coach?
Via Facebook zal ik wel blijven communiceren over nieuwe posts!

Liefs,
Laura

 

De jager-verzamelaar in mij komt boven ;) - Plukken op de plukboerderij!

Sinds begin april ben ik 'plukker' geworden! Met andere woorden, ik ga zelf de groenten plukken die op het bord van mij en mijn gezin terechtkomen. Als ik dit aan mensen vertel, zie ik steeds zo'n mooie combinatie van enthousiaste nieuwsgierigheid (wauw, hoe cool is dat!), maar ook een angstige 'maar dat is niets voor mij' houding (want daar heb ik geen tijd voor!).

Ik vond het eigenlijk best wel spannend, mij lid maken van 'de plukboerderij van Schelle', want zou ik er wel tijd voor hebben, zouden de kinderen de groenten eten die er op hun bord kwamen, ging ik kunnen koken zonder de mediterrane groenten die ik winter en zomer verwerkte in mijn maaltijden? Ik moet zeggen, het is best wel aanpassen geweest hoor, en nog steeds! Het heeft al heel wat creativiteit (en het nodige denkwerk) van me gevraagd om gerechten te maken met voor mij vrij onbekende groenten zoals koolrabi, warmoes, peultjes, spitskool, venkel, winterpostelein, ... waar bovendien man en kinderen enthousiast van zouden eten. De enkele broccoli of bloemkool die 'plukklaar' is, is dan ook steeds zeer welkom! Maar weet je, het lukt eigenlijk wel goed, de kinderen lusten ondertussen zoveel meer en wij eten super verse biologische groenten.

Foto in een van de tunnels, een paar weken geleden

 

Het geeft ook wel een fijn gevoel dat ik weet waar mijn eten vandaan kom, de mensen ken die ervoor zorgen dat onze groenten kunnen groeien, dat de groenten die we eten niet zijn opgekweekt in verwarmde serres of meer dan 1000 km onderweg zijn geweest om op ons bord te eindigen. Bovendien hebben we echt opvallend minder plastic afval, nog een pluspuntje dus. De impact die wij als gezin hebben op het milieu is dus gedaald, waardoor we ook hiervoor een steentje bijdragen. :)

Maar weet je wat ik het allerleukste vind? Het TIJD MAKEN om naar de boerderij te gaan! Het is mijn eigen zen-moment. Liefst ga ik met de fiets als de kinderen in bed liggen, na tien minuutjes sta ik op het veld, met mijn potjes en zakjes, en dan kan ik gaan plukken. Ik betrap mezelf constant dat ik spontaan aan het neuriën ben tijdens het plukken. Ik voel me dan zo super relaxed en gelukkig, dat ik zelfs na de zwaarste werkdag tot rust kom en energiek terug thuis kom.

Benieuwd naar mijn oogst van vandaag? Kijk maar even mee :)

Joepie, het is 'zomer'! Vanaf nu zijn er courgettes, komkommers en FRAMBOZEN!!

De valkuil van het perfectionisme

Exact 4 maanden is het geleden dat ik nog een blogbericht schreef. Vier maanden! Ik kan zowel goede als flauwe redenen verzinnen, maar daar heeft niemand iets aan. Waarom ik nu terug begin? Onlangs las ik een super goed boek, waarin oa. een stukje stond over perfectionisme. Zo las ik de volgende quote:

het niet-perfecte boek dat wordt gepubliceerd is beter dan het perfecte dat nooit verder komt dan mijn computer

Weet je welke gedachten er allemaal door mijn hoofd spookten toen ik mijn laatste post schreef?

• Er reageert nooit iemand op mijn posts, ze zullen wel niet goed zijn
• Ik 'moet' elke week minstens 3 posts schrijven
• Mijn website ziet er echt niet leuk uit, ik kan beter eerst een mooie website maken
• Een blogpost moet een leuke foto bevatten, heb ik geen leuke foto, dan kan ik niets posten
• ...

Ik kan zo nog wel wat hersenkronkels neerpennen, maar ik denk dat je de boodschap wel snapt. Dus stopte ik op een bepaald moment met schrijven. De fun was eraf. Maar voor wie moet dit eigenlijk fun zijn? Voor mezelf toch? En wie was diegene die het niet fun maakte? Ikzelf, door allemaal dingen te denken die 'anderen' verwachten. Zo is het inderdaad niet meer leuk! Zucht... Het grappige (of jammere) is dat ik net wel super veel positieve mondelinge feedback kreeg van mensen uit mijn buurt, mensen vroegen me ook of er nog een nieuwe post kwam, spreken we af en toe aan voor raad... Ik legde de lat weeral (the story of my life) veel te hoog voor mezelf, waardoor het inderdaad niet meer leuk is. Maar ik hou van mijn nieuwe leven! En dat nieuwe leven gaat niet enkel over eten en sporten, maar vooral over jezelf graag zien en jezelf goed genoeg vinden!

Er is de laatste maanden ook heel wat gebeurd, plannen en ideeën waar ik niet meteen op het internet over kon schrijven. Maar ook die fase is achter de rug! Ik kijk er dan ook naar uit om weer te schrijven, mijn hersenkronkels en plannen te delen met jullie, misschien mensen te inspireren, ... maar als dat niet zo is is het ook goed!

Super snel visgerecht met kruiden, kokosmelk, limoen en tomaat

 

Voor het receptje van vandaag heb ik me laten inspireren door Pascale Naessens. In haar derde boek (Puur genieten 1) maakt ze een visgerechtje klaar waarvan ze in de beschrijving aangeeft:
Lastminuterecept voor als je vrienden op bezoek krijgt: geen werk en ongelooflijk lekker.

Wel, ze had ergens wel gelijk, het is echt enorm lekker. Alleen vond ik dat het voor een 'last minuterecept' nog iets sneller mocht gaan dan de bereidingstijd die zij voorziet in haar boek (in totaal 45 minuten tussen starten met koken en aan tafel gaan...). Het gerecht moest namelijk nog 30 minuten in de oven... Tijdens de werkweek vind ik dat te lang duren, dus dacht ik even na over een andere bereidingswijze, die ervoor zorgde dat we binnen 20 minuten aan tafel konden gaan. Joepie! Lang leve de snelle en lekkere recepten!



Voor het recept heb je het volgende nodig:

• Witte vis voor 4 personen (bv. kabeljauw)
• Bakje kerstomaatjes
• Blik kokosmelk (400 ml)
• Limoensap van 1 limoen (ik gebruikte dit uit een flesje, nog net iets sneller)
• Bosjes verse kruiden (dille, koriander, peterselie) (dat zijn dus beste wel wat kruiden!)
• Knoflookteentje
• Half visbouillonblokje
• (Eventueel rijst als je er rijst bij wil eten)

Giet het blik kokosmelk in een pot en pers er het teentje look boven uit. Leg de stukken vis mee in dit 'soepje' en breng het zachtjes aan de kook. Terwijl dit warm wordt, kan je je kerstomaatjes wassen en halveren. Ook kan je alle kruiden fijnsnijden (mag wat grof, koriander is bv. super lekker met de steeltjes eraan!). Als je vis stilaan gaar begint te worden voeg je het bouillonblokje, een zeer ruime scheut limoensap (ongeveer het sap van 1 limoen), de kerstomaatjes en de kruiden toe aan het mengsel en laat je het nog een 3-tal minuutjes zachtjes koken. Roer zo voorzichtig mogelijk, zodat de vis enigszins heel blijft. Nog een beetje peper erover en...

Klaar!

Geniet van dit verfijnde gerechtje dat je in 'no-time' op tafel hebt getoverd :)

Gadogado - oosterse vegetarische groentenschotel met pindasaus

Het zou best wel kunnen dat niet iedereen fan is van dit -heel snel klaar- receptje. Heel wat mensen die ik ken zijn niet zo'n fan van pindakaas... Wij hier thuis echter wel! En een gerecht met pindakaas-saus is dan ook een echt feest :)

Het is een recept dat je enorm snel klaar kan maken, op de tijd dat je een eitje hebt hardgekookt bij wijze van spreken. Het hangt er wel wat vanaf welke groenten-ingrediënten je wil gebruiken, want als je bv. boontjes eraan wil toevoegen, moet je die wel eerst gaar maken natuurlijk.

Wat de naam gadogado eigenlijk wil zeggen zou ik niet weten. Ik vind het ook een gigantisch grappige naam. De kinderen lachen zich altijd een breuk als ik zeg dat we gadogado gaan eten. Van oorsprong is het een Indonesisch gerecht, maar mijn versie omvat niet alle 'originele' ingrediënten. De volgende ingrediënten heb je nodig om te maken wat je op de foto hierboven ziet:

• 8 eieren
• bakje kerstomaatjes
• komkommer
• 2 paprika's
• 4 wortels
• pot pindakaas (halve pot is ook al voldoende)
• sjalotje
• ketjap of sojasaus
• pilipili of een pikant pepertje
• melk of kokosmelk (ik vind het met kokosmelk nog net iets lekkerder, maar beiden zijn zeker even goed)

Het volgende zit in de salade die je ook op de foto ziet, maar die eigenlijk niet bij een 'echte' gadogado hoort:

een beetje rode kool

rucola

sesamolie

citroensap

ketjap

In principe heb je voor gadogado ook nog kroepoek nodig. Bovendien kan je er ook witte rijst bij serveren. Boontjes en/of sojascheuten worden hier ook vaak bij geserveerd.

En dan maak je het gerecht als volgt:
Breng je eieren aan de kook tot ze hardgekookt zijn. Snijd de groeten in kleine blokjes/reepjes (komkommer, paprika, wortel) en schik al je groenten, inclusief de kerstomaatjes, op een schotel. Voeg de (gepelde) eieren eraan toe.
Pel en snijd het sjalotje fijn. Zet een pannetje op het vuur, doe er een beetje sesamolie of arachideolie in en stoof het sjalotje zachtjes gaar. Voeg dan enkele hele grote scheppen pindakaas toe (wij doen er zo'n 2/3 pot in, maar dan is er vaak wel wat saus over). Laat de pindakaas wat smelten op een zacht vuurtje. Voeg een scheut ketjap (of sojasaus) toe. Giet een scheutje van de (kokos)melk in je pannetje en roer tot het een homogene massa is (het wordt zo wat harder, een beetje zoals het begin van een bechamelsaus). Voeg terug een scheutje van de melk toe, roer terug tot het weer mooi gemengd is, meer toevoegen, weer goed mengen, (blijven herhalen)... Het kan zijn dat je saus wat gaat 'schiften'. Dan scheidt de olie van de pindakaas zich van de andere ingrediënten. Het ziet er dan niet zo lekker uit... Mijn ervaring is dat het afhangt van het type pindakaas dat je koopt, bij sommige gaat het na wat roeren en/of melk toevoegen terug binden, bij anderen blijft het geschift. Aan de smaak zal je echter geen verschil proeven! (als je dit probleem ervaart, koop dit merk van pindakaas dan niet meer voor dit gerecht). Als ik me niet vergis vertoont vooral de pindakaas van Carrefour dit 'schiftingsprobleem'. Voeg er (als je wil) nog wat pilipili of een pepertje aan toe en ga er met de peperbus over. De saus moet je niet laten koken. Als de consistentie (smeuig/lopend) en de smaak ok is (nog voldoende pindakaas-smaak) kan je ze opdienen.

Voor wat meer 'speciale' groenten, maak ik er nog een apart slaatje bij met een beetje dressing: Rode kool fijn snijden, mengen met rucola. Beetje citroensap, sesamolie en ketjap toevoegen. Mengen en klaar!

Dit gerecht valt onder de categorie: heel snel klaar! Onze kinderen zijn er ook heel erg dol op, met of zonder kroepoek ;)

Groentencouscous met gemarineerd lamsvlees

Vandaag een gerecht dat geïnspireerd is op 'couscous'. Zelf eet ik het tegenwoordig zonder het effectieve couscous griesmeel, maar ook hier is het perfect mogelijk om ervoor te kiezen om het erbij klaar te maken. Mijn kinderen en man eten dat er gewoon bij. Griesmeel is trouwens super snel klaar (kook wat water in je waterkoker, doe griesmeel in een kommetje, giet er kokend water over, laat enkele minuten intrekken, klaar!).

Maar kom, genoeg over griesmeel. Laten we eens kijken welke ingrediënten er zitten in het gerechtje op de foto die je hiernaast ziet.

• 1 ui
• 4 wortels
• 1 groene en 1 rode paprika
• 1 courgette
• 2 blikken tomatenblokjes
• Half groentenbouillonblokje
• Peper, zout, look, kurkuma, komijn, ... (laat je maar even gaan op het vlak van (oosterse) kruiden)
• Een gemarineerde lamsfilet (mmmmm, ik marineer hem niet zelf, want heb nog altijd niet HET recept gevonden om een lamsfilet zo lekker te marineren. Tijdens het barbecue seizoen vind je dit altijd terug bij Renmans en bij Carrefour, maar deze winter vonden we het ook bij Carrefour. Het is een gemarineerde lamsfilet met zo een groen-achtig sausje. Wel een beetje duur, maar goddelijk qua smaak!)

Qua hoeveelheden moet je zelf wat inschatten hoeveel je nodig hebt. Ik maak liever wat meer, waar ik dan nog een portie van kan invriezen voor een later moment. Is nooit verloren!

Snijd de groenten in grote stukken (bij couscous mag het er wat 'rustieker' uitzien, en dat gaat bovendien extra snel op die manier). Voeg in de volgorde van het ingrediëntenlijstje van hierboven de ingrediënten toe, stoof het zachtjes aan in een scheut olijfolie. Als je enig tempo kan aanhouden in het snijden van groenten, kan je tijd winnen door ze te snijden in bovenstaande volgorde, en ze meteen te laten stoven terwijl je de volgende groenten kleinsnijdt. Of vraag je man/kinderen om even mee te helpen. Des te sneller is het klaar!
Voeg dan de blikken tomatenblokjes toe (als 2 blikken te veel zijn, werk dan met 1 blik), en kruid het geheel met het halve bouillonblokje en andere kruiden. Laat zachtjes pruttelen met een deksel erop (Na een 5 à 10 minuten is het echt al prima hoor!).
Soms voeg ik nog een paar 'extraatjes' toe, zoals een handvol rozijnen, of een blik kikkererwten.
Bak tijdens het pruttelen van je groentencouscous, je lamsfilets in een pan (ik bak tegenwoordig in kokosolie, maar in echte boter is dit uiteraard ook heel lekker!) Een lamsfilet mag echt nog lekker rosé zijn vanbinnen.

Als er iemand weet hoe je zelf zo'n lekker gemarineerde lamsfilet kan maken, dank alvast om het recept te delen!!

Ovenschotel met zalm, boontjes, kerstomaten en ansjovis

 

Ik start vandaag een 'receptjesweek' op. Alle dagen van deze week mag je van mij gezonde receptjes verwachten. In de week gaan die receptjes zelfs 'lekker snel klaar' zijn, want dat moet in de week vind ik! Aan tafel binnen de 30 minuten is het doel!

Het eerste receptje is meteen een toppertje, al zeg ik het zelf. Zalm met boontjes, kerstomaten en ansjovisfilets. 'What you see is what you get' in dit recept! En de smaken gaan echt super goed samen! Het is een recept waar je in de week wel een half uur tijd voor nodig hebt, maar de laatste 10 minuten ben je eigenlijk niet meer bezig met het koken zelf, dus is er zelfs tijd om even rustig te aperitieven!

Dit heb je nodig:

• Zalmfilets, voor elke persoon 1 (ik heb dit vaak in de diepvries zitten, al vind ik ze vers wel iets lekkerder)
• Een zak fijne diepvriesboontjes (500gr)
• Een bakje kerstomaten
• 3 kleine blikjes ansjovisfilets in olie
• Peper

Als ik thuiskom van het werk zet ik meteen mijn 'steamer' aan en leg ik de diepgevroren boontjes in het stoombakje (schat zelf in welke hoeveelheid boontjes je nodig hebt, zelf neem ik makkelijk 500gr voor ons 4-tjes) (heb je geen steamer, kook ze even gaar of maak ze gaar in de microgolfoven). De diepgevroren boontjes moeten ongeveer 15 minuten in de steamer (ze moeten nog niet gaar zijn! Ze garen nog verder in de oven).
Als de boontjes stomen haal ik de zalm uit de diepvries en laat deze even ontdooien (bv. in de microgolfoven). Ze mogen wel rauw blijven!
Laat je oven voorverwarmen op een hoge stand (ik zet die heel hoog, op 250°)
Was de kerstomaatjes en hou ze even opzij.
Leg de zalmstukken in een braadslee
Haal de boontjes uit de steamer en leg ze naast de zalm in de braadslee
Schik de kerstomaatjes erover
Schik hierover de ansjovisfilets
Verdeel de olijfolie uit je ansjovisfiletsblikjes over je groenten en vis (niets gaat verloren!)
Ga met de peperbus over je schotel
Zet de schotel 10 minuten in de voorverwarmde oven (hou hem wat in de gaten, beetje afhankelijk van de dikte van je zalm, maar op deze temperatuur kan het verrassend snel gaan! (I like!))
Relax even, drink een aperitiefje, dek de tafel, praat even met de kinderen... Je hebt 10 minuten de tijd, dus kies maar :)

Smakelijk! De combinatie van het zoute van de ansjovis met de zoete smaak van gare kerstomaten, gecombineerd met zalm en boontjes... Echt zalig!

Voor de liefhebbers van zwarte olijven: dit gaat er ook prima bij!
Voor de liefhebbers van aardappelen, je kan altijd nog een potje aardappelen (in de schil) hierbij koken.