Over mij

Mijn foto
Ik ben Laura, 34 jaar, getrouwd met Tom en mama van Lucas (8) en Jasper (6). Ik ben onlangs maar liefst 19 kilo verloren na een proteïnediëet, en zet nu stappen om me een andere levensstijl eigen te maken, die bestaat uit meer bewegen, anders eten en beter voor mezelf zorgen. Ik wil mijn zoektocht naar deze nieuwe levensstijl delen met anderen, om hen te inspireren, maar zelf ook verder geïnspireerd te worden.

maandag 30 november 2015

Wat je tot nu toe leerde over voeding is fout! - shocking niet?

Ik kreeg afgelopen weekend een mail van Pascale Naessens :) Die mail kwam er niet zomaar, ik had eerst via haar website contact met haar opgenomen. Maar toch, ik heb een mail teruggekregen. Waarom had ik haar een mail gestuurd, en wat schreef ze me terug? Wel, ik ben de laatste maanden nogal sterk in literatuur over voeding gedoken. Wat ik las was in mijn ogen 'shocking'. Alsof ik, door me eindelijk te interesseren in wat ik dagelijks in mijn mond stop, inzage kreeg in inzichten die 'het grote publiek' worden onthouden. Ik las in werken van heel uiteenlopende auteurs regelmatig recente inzichten op het vlak van voedingswetenschap. Alhoewel, recent... Heel wat van die boeken zijn ondertussen ook tussen de 5 à 10 jaar oud, en de wetenschappelijke onderzoeken zelfs nog ouder! Wat steeds terugkwam was dat onze klassieke voedingspiramide weinig tot geen wetenschappelijke bevestiging krijgt. Ons voedingspatroon moet niet gebaseerd zijn op een basis van granen, rijst en deegwaren. Wél is er nood aan een basis van groenten en fruit. Onze westerse voedingswijze is een ongezond diëet. We worden letterlijk ziek van hoe we vandaag eten. Want 'westerse ziekten' (kanker, diabetes, hart- en vaatziekten...) komen vooral voor bij mensen met een 'westers voedingspatroon'. Uit onderzoek blijkt bv. dat diabetici die hun koolhydraatinname op basis van brood, pasta, suikers, bereide voedingswaren... zeer sterk beperken, en vooral veel groenten, fruit, vlees, vis, noten, peulvruchten... eten, zelfs terug diabetes-vrij kunnen leven! Ik sta hiervan te kijken, zeker omdat diabetes altijd wordt beschreven als een omonkeerbare ziekte. En dat terwijl mijn schoonmoeder al jaren een lichte vorm van diabetes heeft, begeleid wordt door een dietist én een arts, en als advies krijgt om minder fruit en vetten te eten, maar wel aardappelen en brood (met mate welliswaar). Er is niet veel verschil te merken in haar ziektebeeld. Zou het écht zo eenvoudig zijn, mocht ze haar voedingspatroon aanpassen naar hoe ik vandaag eet? Waarom stelt niemand van de zogenaamde specialisten haar deze vernieuwende manier van eten voor?

Voedingsspecialisten hebben vandaag de dag een opleiding gevolgd die gebaseerd is op de klassieke voedingsleer. Ze gaan de klassieke voedingspiramide aanhouden en trachten ervoor te zorgen dat vet beperkt wordt, terwijl uit onderzoek blijkt dat de vetten niet de 'slechte voedingsstoffen' zijn. We krijgen steeds meer last van westerse gezondheidskwalen door onze overmatige suiker- en andere snelle koolhydratenconsumptie. Sinds we in de jaren '50 op onze vetconsumptie zijn gaan letten, zijn we trouwens steeds dikker en ongezonder geworden, dus misschien zijn vetten dan toch niet het probleem?
Ik had contact opgenomen met Pascale Naessens omdat ik hoopte dat zij een opleiding kende op het vlak van voeding die wél gestoeld is op de nieuwe inzichten. Ik ben ondertussen namelijk zo gefascineerd dat ik me hierin steeds meer wil verdiepen. Ze wist me te vertellen dat dit nog niet bestond, en dat het dus voorlopig behelpen is met het zelf opzoeken en bestuderen van wat er geschreven wordt in de wetenschappelijke literatuur. Jammer toch? Onze kosten voor gezondheidszorg swingen de laatste jaren steeds meer de pan uit, en waar investeren we in, in geneesmiddelen en de medische wereld die ons hopelijk beter maken. Waar ik letterlijk voel dat de échte sleutel ligt in de preventie en in het anders omgaan met eten en voeding. Sinds ik meer groenten en fruit eet en meer gezonde vetten, en minder snelle koolhydraten, voel ik me letterlijk fitter en gezonder. Ik kan dit zelf niet wetenschappelijk hard maken, maar door te lezen stel ik steeds vast dat de wetenschap mijn gevoel heel duidelijk wél kan onderbouwen! Waarom werden deze inzichten dan nog niet in de opleidingen tot diëtist en arts opgenomen?
Bizar... Ik ga alleszins literatuur blijven zoeken. Binnenkort zal ik in enkele posts dieper ingaan op de literatuur die ik de afgelopen maanden doornam, en in welke mate die boeken me precies hebben geïnspireerd! En in tussentijd, misschien moet je de adviezen van artsen of van de overheid niet afwachten, en zelf anders beginnen eten zodat je het verschil kan voelen?

Oosters slaatje met rode kool, rucola, kerstomaten, cashewnoten en een verrassende dressing

Dit slaatje is een van mijn herfsttoppertjes. En super simpel om te maken! Het volgende heb je nodig:
  • dungesneden rode kool
  • handvol rucola
  • 4 kerstomaatjes, in stukjes gesneden
  • een (ruime) handvol (gegrilde) cashewnoten
  • een beetje fijngeknipte koriander
  • (eventueel ook nog lekker met een paar plakjes filet de saxe)
  • Dressing:
  • - ketjap (een soort van sojasaus, maar sojasaus kan ook)
  • - een klein scheutje sesamolie
  • - een scheutje citroensap
Dit alles bij elkaar voegen en even goed mengen, klaar!

Echt, super makkelijk om te maken. Het ziet er ook enorm vrolijk en kleurrijk uit op je bord en zit vol met subtiele smaken die het een oosterse tint geven. Is trouwens ook eenvoudig om het te maken voordat je gaat werken, om op het werk de collega's jaloers te maken :) (tracht de dressing er wel op het laatste moment op te doen, want anders ziet de rucola er niet meer smakelijk uit).

woensdag 18 november 2015

Move - opbouwen naar 10 km lopen

Wanneer ik dit schrijf zit ik op een avond thuis, waar ik eigenlijk zou 'moeten gaan lopen'... Mijn excuus: het stormt en regent buiten. Maar het is wel een van de eerste keren dat ik echt met een excuus thuis blijf en niet ga lopen. Laten we proberen dit geen gewoonte te laten worden!
Ik ben namelijk sinds ik in mei begon met mijn diëet, ook terug beginnen bewegen. Mijn doel was terug zonder problemen 10 km te kunnen lopen, en daar ben ik ondertussen aanbeland! Hoe ik dat deed? Stap voor stap :) In de eerste weken zelfs gewoon door letterlijk goed door te stappen (lopen ging écht nog niet, en wie weet zou ik een blessure oplopen). Daarna ben ik zoals de meesten denk ik met de Evi Gruyaert 'Start To Run podcasts' begonnen. Eerst die van 0 tot 5 km, 27 lesjes lang rustig opbouwen. Soms deed ik lesjes 2 keer, kwestie van niet te snel te veel te willen, ik wilde me écht niet forceren. Daarna ben ik overgestapt naar de 2de podcast reeks van Evi, bij de meesten minder gekend, namelijk de reeks van 5 naar 10 km. Ondertussen heb ik die 30 lesjes ook afgewerkt en ben ik effectief in staat om 10 km aan één stuk te lopen. Yessss! En nu onderhouden natuurlijk. Ik moet zeggen, zonder een Evi die me zegt wat ik moet doen, ben ik toch iets minder streng voor mezelf. Loopstukjes duren soms wat minder lang dan bij Evi het geval was, ik laat wel eens een dagje extra tussen de loopdagen (al zijn dat gelukkig wel uitzonderingen) en ik hou minder het ritme van onderhoudtraining, duurtraining en intervaltraining aan.
Ik heb me wel ingeschreven voor een wedstrijd eind december: de 10 km Gaston Roelandts. Mijn doel: deze wedstrijd binnen het uur uitlopen! Eind augustus heb ik ook aan een wedstrijd meegedaan, toen met als doel om deze 5 km uit te lopen binnen de 30 minuten ennnnn, zoals je ziet op onderstaande foto: dat is gelukt!

 
Ik ben eigenlijk heel fier op deze foto: ik in een nieuw en slank lijf, blakend van gezondheid, genietend van het behalen van een doel dat ik niet lang daarvoor als onmogelijk had gezien, lachend met een goede vriendin. Zalig! Ik moet zeggen, ik heb al weer zin om een van de volgende avonden mijn loopschoenen terug aan te trekken, storm of geen storm!
En wat ga ik concreet doen om mijn doel te bereiken? Laten we eens een trainingsschema opzoeken dat me kan helpen om mijn 10 km effectief binnen het uur af te kunnen leggen, want daar sta ik vandaag nog niet!

dinsdag 10 november 2015

Food - Mijn voedingsfilosofie


Sinds ik met de Pronokal methode was gestart ben ik ook begonnen met heel veel te lezen over voeding, de voedingsindustrie, de psychologie van voeding, gezonde voeding,… Hierdoor begon ik steeds meer in te zien dat een proteïnedieet niet meteen de gezondste manier van afvallen was. Ook besefte ik steeds meer dat ik eigenlijk niet terug wilde naar een ‘gezond voedingspatroon’ zoals Pronokal het aanraadde. Voor hen was het de bedoeling om terug te gaan naar broodmaaltijden en 1 warme vetarme maaltijd. Ik had hier echt geen zin in. Ik vond het namelijk wel heel ok om geen brood meer te eten. Bovendien miste ik aardappelen en rijs niet echt in mijn eten (pasta miste ik wel een beetje…). Ook had ik ondertussen heel veel gelezen over recenter onderzoek naar gezonde voeding die onze klassieke voedingspiramide niet meer bevestigt. Ik heb me laten inspireren door de boeken van Pascale Naessens, door het boek van Dr. Kris Verburgh (de voedselzandloper), maar ook door heel veel minder bekende boeken over voeding en de psychologie van eten.

Als gevolg van al deze informatie uit boeken, maar ook gebaseerd op mijn ervaring uit het proteïnediëet waarbij koolhydraten (brood, rijst, aardappelen…) een hele tijd niet op mijn menu stonden, had ik anders leren eten. Daarom eet ik quasi geen graanproducten meer en eet ik heel erg veel groenten en fruit, zoals oa. Pascale Naessens en Dr. Verburgh het aangeven in hun boeken. Ik tracht ook zo natuurlijk mogelijk te koken, namelijk met ingrediënten die écht uit de natuur komen en dus zo weinig mogelijk industrieel bewerkt zijn. Ik blijf echter ook een heel druk leven hebben, waardoor het koken in de week écht niet langer mag duren dan 30 minuten, en liever zelfs minder dan 20 minuten. In het weekend mag het best wel wat meer zijn, waardoor ik dan wél gerechten klaarmaak waar ik lekker lang voor in de keuken kan staan. Hopelijk vind je wat inspiratie in de recepten die ik zal delen!

19 kilo lichter

Op 4 mei 2015 had ik een afspraak gemaakt bij mijn huisarts. Ik was niet ziek en vond van mezelf dat ik een heel atypische vraag had: “Dokter, ik wil terug kunnen lopen”. Enkele jaren voordien was ik namelijk met een dieet 14 kg afgevallen, op het einde van dit dieet kon 10 km lopen binnen een uur en was heel gezond. Een gescheurde meniscus zorgde er echter voor dat ik niet meer kon lopen, ik werd geopereerd en begon te revalideren. Mijn dieet was toen net afgelopen en de kilootjes kwamen er stap voor stap terug bij. Al mijn harde werk, alles wat ik had opgebouwd, was terug weg, en lopen had ik sindsdien niet meer gedaan. Ondertussen waren we bijna 5 jaar later, 18 kg zwaarder en ik kon zelfs geen 50 meter meer lopen zonder een week pijn te hebben in mijn knie. In die 5 jaar ben ik zeker 200 keer opgestaan met het idee: vanaf vandaag ga ik op dieet. Tegen ’s avonds was er van dat voornemen niet veel meer over…

Mijn huisarts zette me op 4 mei op de weegschaal: ik woog 90 kg. Hij zei me dat het heel simpel was: ik moest eerst gewicht verliezen voordat ik terug kon beginnen met sporten. Hij stelde de Pronokal methode voor: een proteïnedieet dat ook beter gekend is als ‘het Bart De Weverdieet’.  Zo’n proteïnedieet heeft als voordeel dat je snel veel gewicht verliest, en het dus motiverend werkt. De uitdaging ligt vooral op het einde op de loer: niet hervallen in oude gewoonten, want na zo’n dieet kan je heel snel terug bijkomen. Deze methode heeft 8 verschillende fases, waarvan de eersten de zwaarste zijn.  In het begin eet je dan ook weken lang niet meer dan 5 proteïnemaaltijden (shakes of repen), waarvan je er 2 combineert met 200 gram groenten. Niet alle groenten mochten, enkel groenten die minder zoet van nature zijn (sla, komkommer, groene paprika, witloof…). Evident was het dus zeker niet, maar het effect was er wel, ik was op 2 maanden tijd 15 kg lichter. Tijdens de zomermaanden was het dieet al veel minder strikt en begon ik stilaan over te schakelen op ‘een gezond voedingspatroon’, gecombineerd met 2 proteïne-tussendoortjes.  Ondertussen is het november en is de weegschaal gestopt op 71 kg. Volgende uitdaging: mijn nieuwe levensstijl een échte gewoonte laten worden!

Dit ben ik in het voorjaar 2015

 
En dit ben ik eind augustus 2015
 

Me - Wie ben ik?



Ik ben Laura Rypens, 34 jaar, getrouwd met Tom en mama van Lucas (8) en Jasper (6). Ik heb een leuke, maar ook drukke job als HR consultant, waarin ik verschillende professionele rollen inneem: individuele coach, trainer, assessor, project manager en sparring partner voor collega’s en klanten. Als ik niet werk, zijn er ook heel wat andere zaken die me energie geven. Zo hou ik ervan om buiten te zijn in de natuur: wandelen, lopen, fietsen, maar ook kajakken en skiën horen tot de hobby’s. Ik hou ook van gezelligheid en samen zijn. Samen zijn met het gezin, maar ook met familie en vrienden. Ik vind het dan ook super om goed voor anderen te zorgen door het gezellig te maken, maar vooral ook door lekker eten te bereiden en hier samen van te genieten. Ik ben onlangs heel wat kilo's verloren na een proteïnediëet, en zet nu stappen om me een nieuwe levensstijl eigen te maken, die bestaat uit meer bewegen, anders eten en beter voor mezelf zorgen.

Waarom deze blog?


6 maanden geleden woog ik nog 19 kg meer dan vandaag, voelde ik me uitgeput en futloos, onsportief en was ik ontevreden over mezelf. De combinatie van een druk gezinsleven met een drukke job en een liefde voor eten en gezelligheid, zorgden ervoor dat ik beetje bij beetje bleef bijkomen en weinig tot geen tijd nam om goed voor mezelf te zorgen. In mei 2015 koos ik resoluut voor een gezonder leven. In het stukje ’19 kg lichter’ lees je hoe ik 19 kg afviel. Nu is mijn uitdaging anders en misschien nog groter: niet terug te hervallen in oude gewoonten, en mijn hervonden energie en gezonde lichaam te blijven verzorgen.

Ik hou écht van mijn nieuwe leven, waarin ik heel wat dingen anders doe. Ik eet anders, ik beweeg meer en ik zorg beter voor mezelf. Kortom: Love my new life³(food, move, me). In deze blog wil ik ervaringen delen met ander en die ook na een (proteïne)dieet op gewicht willen blijven. Zo wil ik recepten delen, beweegtips uitwisselen en mensen inspireren om vooral goed voor zichzelf te zorgen. Ik zal me hierbij niet altijd van mijn mooiste kant laten zien, want het is namelijk niet even makkelijk om mijn nieuwe levensstijl vast te houden. Oude gewoonten blijven me ‘stalken’ en ik ben vaak zoekende om hier een antwoord op te bieden.  Hierover schrijven is een vorm van ‘zelfcoaching’, maar ik hoop ook dat ik anderen hiermee kan inspireren en stiekem hoop ik dat anderen mij ook kunnen aanmoedigen en ideeën geven!