Over mij

Mijn foto
Ik ben Laura, 34 jaar, getrouwd met Tom en mama van Lucas (8) en Jasper (6). Ik ben onlangs maar liefst 19 kilo verloren na een proteïnediëet, en zet nu stappen om me een andere levensstijl eigen te maken, die bestaat uit meer bewegen, anders eten en beter voor mezelf zorgen. Ik wil mijn zoektocht naar deze nieuwe levensstijl delen met anderen, om hen te inspireren, maar zelf ook verder geïnspireerd te worden.

maandag 30 november 2015

Wat je tot nu toe leerde over voeding is fout! - shocking niet?

Ik kreeg afgelopen weekend een mail van Pascale Naessens :) Die mail kwam er niet zomaar, ik had eerst via haar website contact met haar opgenomen. Maar toch, ik heb een mail teruggekregen. Waarom had ik haar een mail gestuurd, en wat schreef ze me terug? Wel, ik ben de laatste maanden nogal sterk in literatuur over voeding gedoken. Wat ik las was in mijn ogen 'shocking'. Alsof ik, door me eindelijk te interesseren in wat ik dagelijks in mijn mond stop, inzage kreeg in inzichten die 'het grote publiek' worden onthouden. Ik las in werken van heel uiteenlopende auteurs regelmatig recente inzichten op het vlak van voedingswetenschap. Alhoewel, recent... Heel wat van die boeken zijn ondertussen ook tussen de 5 à 10 jaar oud, en de wetenschappelijke onderzoeken zelfs nog ouder! Wat steeds terugkwam was dat onze klassieke voedingspiramide weinig tot geen wetenschappelijke bevestiging krijgt. Ons voedingspatroon moet niet gebaseerd zijn op een basis van granen, rijst en deegwaren. Wél is er nood aan een basis van groenten en fruit. Onze westerse voedingswijze is een ongezond diëet. We worden letterlijk ziek van hoe we vandaag eten. Want 'westerse ziekten' (kanker, diabetes, hart- en vaatziekten...) komen vooral voor bij mensen met een 'westers voedingspatroon'. Uit onderzoek blijkt bv. dat diabetici die hun koolhydraatinname op basis van brood, pasta, suikers, bereide voedingswaren... zeer sterk beperken, en vooral veel groenten, fruit, vlees, vis, noten, peulvruchten... eten, zelfs terug diabetes-vrij kunnen leven! Ik sta hiervan te kijken, zeker omdat diabetes altijd wordt beschreven als een omonkeerbare ziekte. En dat terwijl mijn schoonmoeder al jaren een lichte vorm van diabetes heeft, begeleid wordt door een dietist én een arts, en als advies krijgt om minder fruit en vetten te eten, maar wel aardappelen en brood (met mate welliswaar). Er is niet veel verschil te merken in haar ziektebeeld. Zou het écht zo eenvoudig zijn, mocht ze haar voedingspatroon aanpassen naar hoe ik vandaag eet? Waarom stelt niemand van de zogenaamde specialisten haar deze vernieuwende manier van eten voor?

Voedingsspecialisten hebben vandaag de dag een opleiding gevolgd die gebaseerd is op de klassieke voedingsleer. Ze gaan de klassieke voedingspiramide aanhouden en trachten ervoor te zorgen dat vet beperkt wordt, terwijl uit onderzoek blijkt dat de vetten niet de 'slechte voedingsstoffen' zijn. We krijgen steeds meer last van westerse gezondheidskwalen door onze overmatige suiker- en andere snelle koolhydratenconsumptie. Sinds we in de jaren '50 op onze vetconsumptie zijn gaan letten, zijn we trouwens steeds dikker en ongezonder geworden, dus misschien zijn vetten dan toch niet het probleem?
Ik had contact opgenomen met Pascale Naessens omdat ik hoopte dat zij een opleiding kende op het vlak van voeding die wél gestoeld is op de nieuwe inzichten. Ik ben ondertussen namelijk zo gefascineerd dat ik me hierin steeds meer wil verdiepen. Ze wist me te vertellen dat dit nog niet bestond, en dat het dus voorlopig behelpen is met het zelf opzoeken en bestuderen van wat er geschreven wordt in de wetenschappelijke literatuur. Jammer toch? Onze kosten voor gezondheidszorg swingen de laatste jaren steeds meer de pan uit, en waar investeren we in, in geneesmiddelen en de medische wereld die ons hopelijk beter maken. Waar ik letterlijk voel dat de échte sleutel ligt in de preventie en in het anders omgaan met eten en voeding. Sinds ik meer groenten en fruit eet en meer gezonde vetten, en minder snelle koolhydraten, voel ik me letterlijk fitter en gezonder. Ik kan dit zelf niet wetenschappelijk hard maken, maar door te lezen stel ik steeds vast dat de wetenschap mijn gevoel heel duidelijk wél kan onderbouwen! Waarom werden deze inzichten dan nog niet in de opleidingen tot diëtist en arts opgenomen?
Bizar... Ik ga alleszins literatuur blijven zoeken. Binnenkort zal ik in enkele posts dieper ingaan op de literatuur die ik de afgelopen maanden doornam, en in welke mate die boeken me precies hebben geïnspireerd! En in tussentijd, misschien moet je de adviezen van artsen of van de overheid niet afwachten, en zelf anders beginnen eten zodat je het verschil kan voelen?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten