Ik begin steeds meer te beseffen dat mijn 'nieuwe leven', meer is dan gewoon gezonder eten en meer sporten. Als ik terugblik naar hoe ik een jaar geleden in het leven stond en dit vergelijk met nu, dan val ik bijna achterover. Het verschil is echt enorm!
Ik zet op een rijtje wat er anders is. Wie vindt de rode draad?
- Vroeger werkte ik bijna elke avond nog van thuis uit (na een hele dag werken). Nu werk ik 's avonds (quasi) nooit meer. Toch ben ik (én mijn leidinggevende) meer tevreden over het werk dat ik oplever én ben ik op het werk succesvoller geworden in het bereiken van (team)doelstellingen. Dus minder werken leidt tot meer succes!?
- Door minder te werken en nadien uitgeput in de zetel te hangen maak ik bewust en met plezier tijd vrij voor andere dingen:
- lopen: 3 keer per week
- lezen: op een jaar tijd heb ik meer boeken gelezen dan de afgelopen 6 jaar ofzo
- gezonder koken: niet dat dat veel meer tijd inneemt hoor, alleen duurt het plannen van gerechten nog iets langer omdat ik vaak nog nieuwe recepten en combinaties uitzoek en probeer
- met mijn kinderen lachen en plezier maken (en minder slechtgezind met hen communiceren na een zware dag)
- bloggen: en de posts die je tot nu toe zag zijn nog maar het begin!
- plannen maken: wacht maar af, ik heb heeeeeeel veel plannen ondertussen die ik nog wel zal delen met jullie als de tijd daar is ;)
- Ik maakte vroeger keuzes in functie van anderen, nu maak ik keuzes in functie van waar ik voor KIES. Toch valt me op dat het gevolg is dat ik anderen op deze manier precies toch gelukkiger maak!
- Door minder tijd te spenderen aan werken en uitrusten voor de tv, is het alsof ik in een stroomversnelling terecht ben gekomen van inspiratie. Mijn focus is verbreed. Een jaar geleden focuste ik me op taken die naar mijn gevoel 'van me verwacht werden'. Het is alsof ik niet rond me kon kijken. Mijn oogkleppen zijn aan het afvallen, en het is overweldigend hoeveel er te ontdekken valt!
- Vroeger piekerde ik me suf over wat ik van mezelf verwachtte, over wat ik mis deed, over wat er mis zou kunnen gaan... Vandaag staat mijn geest ook niet stil, integendeel, maar het piekeren is gestopt en heeft plaats gemaakt voor 1001 plannen. Ik pieker nu nog vooral over 'wanneer ga ik dàt allemaal doen?'. En daar komt mijn ontplofkopgevoel dan weer van, alsof de ondernemer in mij wakker wordt en tijd in te halen heeft.
Kleine kanttekening: Mijn uitdaging is nu om al die actie-plannen die me de afgelopen dagen aan het overspoelen zijn te kanaliseren, voordat ik een slecht gevoel krijg dat ik het nog niet 'allemaal' gedaan heb :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten