Het uitvoeren van een plan, met ups en downs

Elke dag weer voel ik op bepaalde momenten een interne strijd tussen mijn oude-ik en mijn nieuwe-zelf. Eigenlijk is dat ook heel normaal denk ik. Je verandert niet 'ineens' van het ene in het andere uiterste. Misschien maar goed ook dat ik niet helemaal verander, want dan zou ik wel heel sober gaan leven! Maar waarom voelt 'een keer frieten eten', of 'een avond het ene koekje na het andere naar binnen werken' dan toch een beetje als falen aan?

Veel mensen zeggen me de laatste tijd dat ze het zo knap vind dat ik het zo goed 'volhoud'. Mmm, eigenlijk is het niet volhouden wat ik doe, want mocht het dat alleen zijn, dan zou ik het al lang niet meer volhouden! Motivatie is eigenlijk een heel speciaal iets, en ik ben hier de laatste tijd meer over gaan lezen om het nog beter te begrijpen. Wanneer is iemand eigenlijk gemotiveerd? Als het gedrag je iets oplevert doe je het meer, als het gedrag je iets kost (niet leuk, veel moeite, ...), dan doe je het minder. Eigenlijk moet je dus op zoek naar het zoeken van het positieve van 'gezond gedrag'.

Het volgende eetgedrag is ondertussen bij mij een gewoonte geworden:

• 's morgens een ontbijt maken met fruit, yoghurt en zaden/pitten (zelfs op zondag ben ik niet geneigd om dit ontbijt te ruilen voor pistolets en koffiekoeken!) Er zijn ondertussen zoveel fruitsoorten waarmee ik me écht kan verwennen dat een koffiekoek er niet aan kan tippen
• 's middags een lekker gevarieerd slaatje (je kan me niet meer verleiden met boterhammen, al zal ik heel af en toe wel eens brood eten, maar dit is écht de uitzondering)
• 's avonds veel groenten met vlees of vis eten. Ik mis ook hier de aardappelen, rijst, couscous... niet. Pasta is misschien wel een ander verhaal, en dat eet ik nog wel eens, zo 1 keer per 2 weken ofzo, en dat smaakt!
• Fruit meenemen naar het werk als tussendoortje
• Veel water drinken

Als ik bovenstaande dingen niet kan eten, dan voel ik me na een tijdje letterlijk ongezond en zelfs ongelukkig (het kost me dus meer, en het wel doen levert me meer op). Hoe grappig dat ik dit zo snel als 'motiverend gedrag' heb aangeleerd. Dit eten is voor mij een motivator op zich geworden! Mijn lichaam vraagt hier gewoon om. Extra makkelijk, want op die manier is het geen 'opdracht' meer :) Trouwens, als ik toch een keer veel brood of pasta zou eten, of me toch eens laat gaan in een zwaar ontbijt met koffiekoeken, dan merk ik dat ook aan mijn lichaam nadien. Mijn maag doet pijn, mijn darmen raken in de knoop, ik voel me de uren die erop volgen écht niet zo lekker. Dit stimuleert om volgende keer terug gezonder te eten.

Maar er zijn natuurlijk ook slechte gewoonten die aan me blijven trekken, zoals:

• Ongezonde tussendoortjes eten. Bv. op het werk, als er iemand jarig was, ligt er wel vaak chocolade, daar kan ik zo moeilijk vanaf blijven! Ook 's avonds thuis zijn er af en toe avonden dat ik niet bij 'een chocolaatje' blijf, maar dat het er 2, 3, 4, 5... worden. Het is alsof die rotdingen gewoon aan mij trekken! Dat ze in mijn oor fluisteren dat ze in de kast liggen en wel heeeeeel lekker zijn
• Me 'laten gaan' in de aperitiefhapjes. Als ik eenmaal begin, is het alsof ook deze ook in mijn oor blijven fluisteren dat ik er nog een moet nemen. En nog een. En nog een...
• Te snel en niet bewust eten. Dit is er ook een die ik nog beter kan leren. Soms is mijn bord leeg voordat ik beseft heb wat ik eigenlijk aan het eten ben. Zonde!
• O ja, en als ik eens 'gezonde koekjes' maak, dan is het alsof het écht 'alle remmen los' is, want het zijn gezonde koekjes! Voor ik het weet is de weekvoorraad op! Zucht

En zo zijn er nog wel een paar slechte gewoonten. Op korte termijn zijn deze ook belonend (mmmmmm, chocolaaaaaaaa, en nooooog chocolaaaaaaa). Maar als ik een bepaalde grens overschrijd, dan begint mijn maag weer te protesteren. Ik probeer de laatste tijd deze pijnlijke 'protesten' goed te onthouden, dat helpt als ik de volgende keer op het punt sta om me terug te laten gaan! Bovendien, als ik eens een uitschieter heb denk ik niet meer 'nu is alles verloren', nee, morgen is een nieuwe dag en we doen gewoon terug goed verder, want ik weet hoe het moet!

Al bij al ben ik eigenlijk nog niet zo slecht bezig. Ook de weegschaal liegt er niet om, want er is nog altijd geen gram bij (eerder een beetje eraf de laatste tijd, ben ondertussen bijna 20kg kwijt! *fier op mezelf!!*). De balans is dus in evenwicht tussen het gezonde eten en mijn uitspattingen af en toe. En wat is dan mijn sleutel tot dit (voorlopige) succes? Dat het niet aanvoelt als 'volhouden', maar eigenlijk als eetkeuzes die voor mij het meeste belonend effect hebben! Eerlijk gezegd, dat had ik nooit gedacht. Ik had altijd gedacht dat het een strijd zou blijven. En voor de meeste keuzes in 'mijn nieuwe leven' is het gelukkig geen strijd meer. En die paar slechte gewoonten, die kunnen soms ook gewoon deugd doen ;)

Geloof in jezelf, en denk in functie van positieve resultaten! Het is een hobbelige weg, maar je komt er wel!