Over mij

Mijn foto
Ik ben Laura, 34 jaar, getrouwd met Tom en mama van Lucas (8) en Jasper (6). Ik ben onlangs maar liefst 19 kilo verloren na een proteïnediëet, en zet nu stappen om me een andere levensstijl eigen te maken, die bestaat uit meer bewegen, anders eten en beter voor mezelf zorgen. Ik wil mijn zoektocht naar deze nieuwe levensstijl delen met anderen, om hen te inspireren, maar zelf ook verder geïnspireerd te worden.

woensdag 23 december 2015

En doen de kinderen dan ook mee?

Ik heb al regelmatig de vraag gekregen of mijn kinderen en man dan effectief hetzelfde eten als ik (en daarmee wordt vaak bedoeld, eten die dan geen brood, pasta, rijst of aardappelen meer?). Soms wel en soms niet is mijn antwoord.
's Morgens eet mijn oudste zoon vaak hetzelfde ontbijt als ik, omdat hij dit super lekker vindt. Mijn man en de jongste eten gewoon brood, omdat zij dat graag eten. Wat Lucas en ik dan als ontbijt eten? Een kom vol met vers gesneden fruit, magere plattekaas en een mengeling van zaden en pitten (pompoenpitten, zonnebloempitten, chiazaadjes en lijnzaad). Lucas eet hier nog een of twee scheppen havermout bij, en soms 'pimp' ik zijn kommetje met nog wat rozijntjes ofzo. Zelf houd ik het bij de eerste 3 ingrediënten.

's Middags eten mijn man en zonen ook vaak gewoon brood met beleg, waar ik een lekker slaatje maak voor mezelf. Je kan me écht niet verleiden met brood als volwaardige maaltijd. Ik vind mijn ontbijt en middageten zoooooveel lekkerder en gevariëerder, dat ik écht niet meer anders wil. In het weekend vraagt opnieuw de oudste regelmatig of ik voor hem ook een slaatje maak, en dan doe ik dat met plezier. Hij eet daar vaak nog wel een boterhammetje bij, gewoon omdat hij dat wil. Ik doe dat zelf niet.
En 's avonds, dan hangt het ervan af wat er op tafel komt. Er zijn zeker dagen (2 per week?) waarop mijn tafelgenoten effectief geen aardappelen, rijst, pasta... eten, maar gewoon een rijke groentenmaaltijd met bv. vlees of vis. Maar op andere momenten maak ik voor hen wel een portie aardappelen of rijst, die ze bij de maaltijd eten. Ik eet meer van de groenten dan zij, en zij eten aardappelen of rijst bij hun groenten+vlees/vis, terwijl ik hiervan afblijf. Ik vind dat het een heel persoonlijke keuze moet zijn wat je eet, dus ik wil zeker geen zaken gaan opdringen naar hen toe. Maar ik maak ook geen verschillende potjes klaar, dus we eten wel min of meer hetzelfde.

Zo heb ik een leuke variatie op de klassieker: spaghetti bolognaise!
Mijn spaghettisaus is enorm rijk aan groenten, maar toch snel klaar (binnen de 30 minuten moeten we in de week aan tafel kunnen zitten vind ik!).
De volgende ingrediënten stoof ik aan in een grote pot (in deze volgorde toevoegen, de groenten in blokjes gesneden):
grote ui, gehakt (50/50 van gemengd gehakt en americain natuur, ongeveer 450gr in totaal), 3 wortels, 2 paprika's, look, halve courgette, aubergine, 2 blikken tomatenblokjes (soms een pot spaghettisaus van Miracoli en 1 blik tomatenblokjes), beetje water, provençaalse kruiden, (verse kruiden uit de tuin), peper, zout. Dit alles een 10-tal minuutjes laten pruttelen.
Ik kook dan ook een portie volkorenpasta voor mijn 3 mannen.
Daarnaast heb ik een soort van rasp waarmee je courgetteslierten kan maken (van die halve courgette die nog over is). Ik laat deze courgetteslierten heel kort koken in wat water, en dit is mijn spaghetti!

Et voila, we eten met zijn allen bijna hetzelfde, en iedereen is gelukkig met wat er op zijn bord ligt :)


zondag 20 december 2015

Wanneer het niet halen van een doel toch voelt als een overwinning :)

Vandaag was het zo'n dag waar ik al een tijdje naar toeleefde: de 10 km Gaston Roelants in het park van Laken. Oplettende lezers herinneren zich waarschijnlijk dat ik me het volgende doel stelde: deze wedstrijd uitlopen binnen het uur. Aan de titel kan je al zien dat dat niet gelukt is...
Mijn tijd was 1 uur, 1 minuut en 11 seconden. Dus ik zit er niet zo ver af. Bovendien was het een enorm heuvelachtig terrein. Mijn vader had ze geteld: 17 heuveltjes waar we in totaal zijn opgelopen (en ook wel weer zijn afgelopen). Manman, dat is vermoeiend! Mijn hartslag ging nogal snel de hoogte in, waardoor ik het tweede deel van de wedstrijd liep met een hartslag tussen 160 en 175. Op het einde (het exacte moment van deze foto) zelfs een piek van 181! (eigenlijk zijn die harstlagen té hoog, en dat voelde ik ook wel). Ik kon dus niet méér dan wat ik gedaan heb. Ik ben écht tot het uiterste gegaan, en ben dan ook fier op mijn prestatie :)
Had ik me anders moeten voorbereiden? Goh, niet echt denk ik dan. Ik heb minstens 3 keer per week gelopen de laatste weken. In de week 's avonds een loopje van 5km binnen het half uur (moest ik wel écht mijn best voor doen). In het weekend een langere loop van minstens 10 km. Maar ik heb ook langere loopjes gedaan, oa. een van 14km! Deze langere lopen waren wel aan een lager tempo. Ik was er tot nu toe nog niet in geslaagd om een loop van 10km binnen het uur uit te lopen tijdens een training, dus ik wist dat het écht spannend zou worden. Mijn topprestatie was tot nu toe 9,5 km in 1 uur. De mensen rondom mij zeiden dat er in een wedstrijd wel meer mogelijk was. De bergjes waren er echter nét te veel aan. Volgende keer beter!
Ik blik terug op een zalige dag, prachtig zonnig weer in lenteachtige temperaturen en een leuk loopparcours. Supporters langs de kant om me aan te moedigen, en geloof me, als je kinderen je staan aan te moedigen, steek je vlot een extra tandje bij! Mijn man, vrienden en vader die ook meeliepen, ieder op zijn eigen tempo. En in mijn achterhoofd dacht ik ook aan enkele mensen die me veel succes hadden gewenst. De hele combinatie heeft ervoor gezorgd dat ik de toptijd van 1uur, 1 minuut en 11 seconden heb gelopen. Want ja hoor, het was een TOPtijd :):)

vrijdag 18 december 2015

Kerstmenu! - kan dat ook zonder toastjes, brood en kroketten?

De feestdagen staan nu echt voor de deur! Ik kijk er alvast naar uit. Ik ga in heel de kerstvakantie nog maar 1 dag werken, we gaan een weekje op vakantie en verder genieten we van de kerstdagen in familiesfeer, maar de dagen voordien wordt er nog met diverse vrienden afgesproken. Ik ga er écht van genieten! Ik wil alleen niet in een 'alle remmen los' verhaal terechtkomen. Eergisteren heb ik dan ook met mijn moeder samengezeten om samen het kerstmenu samen te stellen. Wel handig zo, dan kon ik toch een beetje sturen wat we zouden eten ;) Ik ga het hier eens oplijsten, misschien halen er nog mensen inspiratie uit?

  • Aperitiefhapjes (oesters, rolletje belottaham gevuld met dadels en pistachenotenmix, glaasje met makreel, advocado (en nog wat dingen, tomaten als ik me niet vergis), prikkertjes met kerstomaatjes/basilicum/mozarella, zelfgemaakte 'chips' van parmezaan en zaden/pitten)
  • Slaatje met gerookte en gemarineerde rauwe zalm
  • Soepje van wortel en gember met korianderolie
  • Maigret de canard met boontjes, cranberry's en een puree van wortel/pastinaak/pompoen
  • Soepje van rode vruchten en aardbeien met vanilleijs en een beetje speculaaskruimels erover
En zonder dat iemand het door zal hebben, eten ze een menu 'alla Pascale Naessens'. Nu ja, uiteraard zullen we veel te veel eten, en al deze gerechten na mekaar zijn ook niet altijd de 'perfecte combinaties', maar ik vind toch dat het mooi in de buurt komt :) Kijk er alvast naar uit!

En op het andere kerstfeest doen we als hoofdgerecht 'chinese fondue'. Heb je dat al eens gegeten? (zie foto!) Je maakt een kippenbouillon als basis en gebruikt dit in je fondue apparaat in plaats van olie. Je kookt hierin dan zalm, scampi's, intvis, kipfilet, steak, chinese kool, kerstomaatjes, champignons, sojascheuten, wortels... en eet je gekookte maaltje op met een lekker sojasausje ofzo. En op het einde van de maaltijd kan je nog een ontzettend lekkere bouillonsoep eten uit je fondue apparaat. Echt top!

zondag 13 december 2015

Bewegen als verrijking voor het brein

Na een heerlijk weekendje in Amsterdam toch nog een kort berichtje. Ik stootte daarnet op een recente video van het programma Van Gils & Gasten van 9 december. In dit videofragment wordt dieper ingegaan op het belang van bewegen, en de invloed hiervan op het brein. Het zou bij mijn lijstje van enkele dagen geleden ivm 'waarom ik loop' zeker nog een goede aanvulling zijn!
Hierbij de link naar het boeiende filmpje, kijk er zeker eens naar!

http://deredactie.be/permalink/2.42030?video=1.2519249

Wat ik er zelf wel heel sterk bij dacht is dat het verhaal voor mij toch wel iets te eenzijdig wordt gebracht. Het is alsof bewegen de oplossing is, waardoor we als we meer bewegen vanzelf gezonder zullen leven. Uiteraard is bewegen heel belangrijk, maar ook de juiste voeding is van cruciaal belang. Als je daarnaast ook mentaal goed in je vel zit door 'jezelf graag te zien', zal het gezondheidsplaatje steeds vollediger worden. Met andere woorden, alles hangt samen in ons leven, benader gezondheid dan ook niet als een 'tick in the box' gegeven, maar effectief als een levensstijl op alle vlakken! :)

vrijdag 11 december 2015

Slaatje met gerookte zalm en advocado

Naast mijn huidig favoriete slaatje met rode kool dat ik enkele dagen geleden heb gepost, hierbij een slaatje dat het hele jaar door regelmatig als lunch meegaat naar het werk. 's morgens 3 minuten werk en zaaaalig lekker!

Allereerst enkele tips:
- Voor de gerookte zalm: ik vind gerookte wilde zalm nog vele keren lekkerder dan gekweekte zalm. Deze wilde zalm is ook veel minder vet (minder witte lijnen in je zalm), veel roder van kleur, veel subtieler van smaak en bevat ook heel wat minder calorieën. Alleen... dit kost tijdens het jaar echt enorm veel (vaak het dubbele of meer dan 'gewone' gerookte zalm). Bij Colruyt valt de prijs soms nog redelijk mee (variëert sterk), maar het blijft wel duur. Tijdens de feestperiode hebben echter Aldi en Lidl ook wilde zalm in hun assortiment voor een heeeeeel interessante prijs (nog geen 4 euro voor een pakje als ik me niet vergis)! Tijdens die periode zal ik deze dan ook extra vaak kopen :)
- Voor de advocado: leg de andere halve advocado, waar de pit nog in zit, in je koelkast met een plastic folie die je aandrukt op het advocadovlees, de dag nadien kan je dit nog perfect opeten en is hij (bijna) niet verkleurd


Wat heb je nodig:
  • een beetje sla (ik neem meestal rucola)
  • een 4-tal kerstomaatjes
  • (eventueel) enkele stukjes komkommer
  • een 3-tal plakjes gerookte zalm
  • een halve advocado (tip, !)
  • citroensap
  • peper

Als ik dit meeneem naar het werk dan gaat dit allemaal ongesneden in een potje, inclusief de halve advocado. Citroensap neem ik apart mee (flesje, ja ik weet het, een échte citroen zal veel meer vitaminen bevatten, maar ik kies hier voor de makkelijkste optie) maar je kan natuurlijk ook gewoon een halve citroen in je potje stoppen.

Als je het klaarmaakt: je sla op een bord leggen, daarover/errond de stukjes komkommer en de kerstomaatjes. Drapeer over je sla je plakjes zalm. Lepel met een klein lepeltje je advocado uit zodat je verschillende 'bolletjes' advocado kan verdelen over je bord. Sprenkel er citroensap over en ga er met de peperbus nog even over.

Geniet ervan!

dinsdag 8 december 2015

Waarom ik loop

Wat heb ik met lopen? Mocht je mij 6 jaar geleden die vraag gesteld hebben, ik zou je gezegd hebben dat ik daar helemaal niets aan vindt. Toch is het 'terug kunnen gaan lopen' mijn échte motivator geweest om mijn levensstijl om te gooien een paar maanden geleden.
Na een moeilijke opstart (je moet namelijk terug conditie opbouwen) kan lopen écht genieten worden. Het is een fysiek inspannende activiteit, maar gezien ik vooral een mentaal zware job heb, is het eerder voor mij een batterijenoplader!

Dit zijn voor mij de redenen waarom ik ga lopen:
  • Tijdens het lopen, met een leuk muziekje in mijn oren, vind ik de rust om een en ander op een rijtje te zetten.
  • Het is een inspanning waar je (na een lange dag mentale activiteit) eens niet bij moet nadenken, je moet gewoon lopen.
  • Het helpt mij om zaken die me bezighouden of die ik meemaakte meer vanop een afstand te bekijken, waardoor ik sneller oplossingen bedenk voor problemen tijdens het lopen dan op het werk.
  • Het maakt mijn lichaam wel vermoeid, maar het laadt mijn hoofd terug op.
  • Ik slaap er beter door.
  • Vooral als ik kan lopen in het daglicht geniet ik met volle teugen, omdat ik dan ook echt in de natuur ga lopen.
  • Het is een manier om doelen voorop te stellen, waarbij je vrij snel resultaat ziet van je inspanningen (toch zeker als je nog niet zo lang loopt).
  • Het is een manier om een omgeving te leren kennen (komend weekend ga ik bv. op weekend naar Amsterdam, en reken maar dat ik daar ga lopen, je legt dubbel zoveel afstand af in de stad al lopend!)
  • Het is een heel efficiente vorm van training. Om het zelfde trainingseffect te krijgen met bv. fietsen moet je écht veel langer trainen.
  • Het is een activiteit die vlot te combineren is met een gezinsleven.
    • Ik leg 's avonds de kids in bed, trek mijn loopkleren aan en ben een half uurtje of een uurtje de deur uit waarvan ik ook effectief de hele tijd loop (mijn man blijft uiteraard thuis hè!). Als je bv. gaat zwemmen of fitnessen ben je veel langer van huis weg.
    • Als ik alleen thuis ben met de kinderen in een weekend, nemen zij hun fiets en ga ik samen met hen lopen! Pret gegarandeerd!
    • Mijn oudste zoon gaat soms met mij een klein rondje lopen! Ik loop dan uiteraard wat trager en moet af en toe eens stoppen voor hem, maar dat is helemaal niet erg. Hij vindt het wel heel leuk om dit samen met mij te doen, beetje quali-time samen!
  • Ik loop vaak alleen, maar heb ondertussen ook wel enkele mensen waarmee ik af en toe samen ga lopen: mijn man, mijn vader en heel af en toe een vriendin. Leuk om eens iets sportiefs samen te doen!
  • Het is niet dat je van lopen afvalt, maar je bouwt er wel spieren mee op en verbrandt extra calorieën. Het ondersteunt dus zeker het evolueren naar een gezond, slank en fit lichaam.
Waarschijnlijk ben ik er nog heel wat vergeten, maar het lijken me toch al genoeg redenen, niet? Als jij nog redenen heb, voeg ze gerust toe!
Al deze redenen zijn alleszins voor mijzelf goed om te onthouden als ik op een regenachtige, donkere winteravond twijfel of ik wel of niet zal gaan lopen. En wie weet inspireer ik er nog anderen mee?
O ja, en voor wie zich afvraagt hoe het staat met mijn plan om op 20 december 10km binnen het uur te kunnen lopen: laten we zeggen dat ik 'on track' ben, maar een uitdaging zal het zeker zijn!

Veel loopplezier!

zaterdag 5 december 2015

Drukke tijden, donkere dagen, stress en een kast vol sintsnoep...

Pfff, het zijn toch geen evidente dagen hoor...
Onze kast zit ondertussen vol met snoep van sinterklaas. Gelukkig is die man dit jaar zo slim geweest om al veel minder snoep dan anders te brengen, maar toch...
De laatste maanden zijn zo enorm druk geweest op het werk en het effect is dat ik vooral 's avonds na een lange werkdag steeds moeilijker van 'iets extra' kan afblijven. Het gevolg is dat de weegschaal toch een iets hoger getal aangeeft (nog geen kilo hoor, maar toch...), maar vooral ook dat ik me sneller terug moe voel, meer last krijg van 'moodswings' en me ook fysiek minder op en top voel.
Waarschijnlijk begrijpen jullie dat het voor mij niet evident is om dit te schrijven, het overgrote deel van de dag ben ik écht overtuigd en gemotiveerd om anders te eten en te leven en DOE ik dat ook. Toch blijven oude gewoonten (die erg lijken op verslavingen) steeds op de achtergrond aanwezig, en op de zwakkere momenten is het zoveel moeilijker om deze niet de overhand te laten nemen.
Dus, hoe boeiend de drukke en uitdagende periode op het werk ook was de afgelopen maanden, ik kijk écht uit naar de kerstperiode waar ik weet dat ik vakantie ga hebben, ga kunnen ontspannen, meer tijd heb voor mezelf en, het allerbelangrijkste, nog beter voor mezelf ga kunnen zorgen.

O ja, als er iemand mijn snoepkast wil komen leegeten, feel free! Maar ik beloof, gelukkiger ga je er niet van worden, dat heb ik al uitgetest ;)

donderdag 3 december 2015

Puree zonder aardappelen - proef de pure smaak van je groenten



Op vraag van enkele collega's, hierbij nog een receptje!

Nu het toch stilaan écht winter is, gaat een gerechtje met puree er altijd in. Maar heb je al eens puree zonder aardappelen gemaakt? Ik vind het trouwens zoveel beter smaken als je de échte smaak van de groenten proeft.

Dus waarom probeer je niet eens:
  • Puree van pompoen 
  • Puree van broccoli
  • Puree van witte groenten (pastinaak en/of aardpeer en/of knolselder)
  • Puree van verschillende groenten (voeg samen wat je in huis hebt, maar let wel dat het  groenten zijn die van nature een enigszins uitgesproken smaak hebben, bv. wortel met pompoen)
Vooral de eerste 2 pureevormen vind ik échte toppers! Het enige wat je moet doen is de groenten gaarmaken (bv. stomen, in de microgolfoven of in de oven) en daarna in de blender/hakselaar mixen tot een glad mengsel.

Nog enkele tips voor de pompoenpuree:
  • Best koop je hiervoor een flespompoen, die smaken het lekkerste vind ik!
  • Verwarm de oven op 180°
  • Snijd de pompoen in stukken en verwijder de pitten binnenin (je moet je pompoen niet schillen, die is perfect eetbaar)
  • Leg de stukken in een ovenschaal en meng ze nog wat met olijfolie en peper
  • Voeg er na 10 minuten 3 teentjes look bij en een stukje geschilde gember (deze 2 ingredienten maken er een toprecept van!)
  • Laat in totaal de pompoen 25 minuten in de oven staan (check eens met een mesje, als ze zacht zijn kunnen ze eruit)
  • Gooi alles in de blender/hakselaar, samen met wat fleur de sel (mogelijk moet je af en toe je machine wat 'helpen' om het gemengd te krijgen tot een glad mengsel, ik voeg dan nog wat olijfolie toe en roer hier wat met een lepel in)
  • Bak er een stukje vlees bij
  • Klaar!

woensdag 2 december 2015

Wat! Cake zonder bloem, boter en suiker??? - Bananabread!

Fun gegarandeerd op een vrije middag: samen met je kinderen bananabread maken! Het krijgt de textuur van cake, smaakt MINSTENS even lekker en bevat GEEN bloem, suiker en boter. Nee hoor, je droomt niet ;)

Wat zit er dan in dat bananabread, en hoe maak je het?

Dit heb je nodig:
3 bananen
50 gr dadels
3 eieren
150 gr amandelmeel (fijngemalen amandelen, vaak genoemd amandelpoeder, je vindt dit vaak bij de noten in de supermarkt)
1,5 tl bakpoeder
snufje zout
(moet niet, maar wel heel lekker om er nog wat gehakte noten aan toe te voegen)

Hoe maak je het:
Oven voorverwarmen op 175°
Hopelijk heb je een keukenmachine of blender. Zelf ben ik absolute fan van mijn keukenmixertje: een soort van maatbeker waar ik een losse hakselaar inzet. Mixt als de beste!
Pureer de bananen en de dadels glad (de kinderen vinden dit super, laat ze zelf de bananen kleinsnijden en alles bij elkaar in de mixer doen en dan mixen)
Voeg de eiereren erbij: terug mixen!
Doe het mengsel in een kom. Voeg het amandelpoeder, zout en bakpoeder erbij en roeren maar (voeg eventueel de gehakte noten ook toe).
Je krijgt een glad mengsel.
Neem een cakevorm. Ik bekleed deze met een velletje bakpapier (deze cake plakt gigantisch in je bakvorm anders. Miserie...)
Doe het mengsel in de cakevorm en bak het gedurende 45 minuten in de oven
Net zoals bij cake kan je checken of hij klaar is: als je een mesje in je bananabread stopt en het komt er droog uit, dan is hij klaar!
Laat even afkoelen, dan komt de smaak nog beter tot zijn recht.

Zalig lekker met een kopje (groene) thee! Smakelijk :)


Dit recept komt uit het boek 'Het voedselzandloper kookboek' van Pauline Weuring.



Het voedselzandloper kookboek - voor als je minder wil lezen en snel aan de slag wil gaan

Mensenlief, dit had ik even niet verwacht. Ik zet eergisteren de link naar deze blog op mijn facebook en meteen loopt het aantal views op tot meer dan 400! Bovendien heb ik al enorm veel leuke en positieve reacties gekregen. Bedankt allemaal! Dat legt de druk natuurlijk extra hoog ;) Daarom zet ik me na mijn avondloopje (ah ja, we blijven bewegen he) met veel plezier nog achter mijn pc!
Ik kreeg eigenlijk wel heel wat vragen over voeding en over dat stukje dat ik schreef over diabetes. Daarom wil ik graag al een eerste boek-tip geven:  Het voedselzandloper kookboek (van Pauline Weuring). Eigenlijk is het meer een kookboek, waarin ook de basisprincipes van de voedselzandloper van Dr. Kris Verburgh staan. De Belgische arts Kris Verburgh schreef enkele jaren dit boek, waarin hij een nieuw model samenstelde dat in de plaats kon gesteld worden van de klassieke voedselpiramide. Eigenlijk is Verburgh vooral gefascineerd door het vertragen van het verouderingsproces, maar toevallig gaan 'anders eten zodat je langer en gezond ouder wordt' en 'gezond eten, je goed voelen en mogelijk ook wel kilo's verliezen' heel sterk hand in hand. Om zijn boek te lezen heb je wat meer tijd nodig, dus daarom misschien eerst dit opwarmertje, dat al enkele van zijn principes toelicht, en hier meteen heel leuke en makkelijke recepten aan toevoegt!
Enkele van zijn principes:
  1. Eet zo weinig mogelijk brood, aardappelen, pasta en rijst
  2. Eet 's morgens havermoutpap
  3. Eet 's middags en 's avonds meer groenen, peulvruchten of paddenstoelen
  4. Eet geen melk of yoghurt, vervang het door plantaardige melk en -yoghurt
  5. Eet weinig rood vlees. Eet vooral vette vis en gevogelte
  6. Groenten en fruit zijn de basis
  7. Drink veel water, groene thee, witte thee en versgeperste groenten- en vruchtensappen
  8. Neem voedingssupplementen in (jodium, magnesium, vitamine D, selenium en B-vitamines)
Eerlijk gezegd, ik volg ze niet allemaal op hoor! Ik pas vooral principe 1, (2 soms), 3, 5, 6 en 7 (zonder de vruchten en groentensappen) toe. Waarom? Omdat ik voor deze principes in andere boeken ook ondersteuning heb gevonden (én omdat ik dit heel lekker vind :)).

Het kookboek staat echt vol met heel leuke en simpele recepten, en met heel veel voedings-weetjes. Daarom vond ik hem zo leuk! Straks post ik nog zo'n top-receptje dat ik samen met de kinderen maakte op een zondagmiddag.

Hierbij nog de voedselzandloper van Verburgh. De voedingsstoffen uit de bovenste omgekeerde driehoek dien je te vervangen door de gespiegelde zone van de onderste driehoek. Op internet kan je zeker nog veel meer over hem vinden (van voor- én tegenstanders, want ja hoor, tegenstanders heeft hij zeker!)

O ja, is er trouwens iemand die zijn nieuwe boek al gelezen heeft (Veroudering vertragen). Is deze ook de moeite?


maandag 30 november 2015

Wat je tot nu toe leerde over voeding is fout! - shocking niet?

Ik kreeg afgelopen weekend een mail van Pascale Naessens :) Die mail kwam er niet zomaar, ik had eerst via haar website contact met haar opgenomen. Maar toch, ik heb een mail teruggekregen. Waarom had ik haar een mail gestuurd, en wat schreef ze me terug? Wel, ik ben de laatste maanden nogal sterk in literatuur over voeding gedoken. Wat ik las was in mijn ogen 'shocking'. Alsof ik, door me eindelijk te interesseren in wat ik dagelijks in mijn mond stop, inzage kreeg in inzichten die 'het grote publiek' worden onthouden. Ik las in werken van heel uiteenlopende auteurs regelmatig recente inzichten op het vlak van voedingswetenschap. Alhoewel, recent... Heel wat van die boeken zijn ondertussen ook tussen de 5 à 10 jaar oud, en de wetenschappelijke onderzoeken zelfs nog ouder! Wat steeds terugkwam was dat onze klassieke voedingspiramide weinig tot geen wetenschappelijke bevestiging krijgt. Ons voedingspatroon moet niet gebaseerd zijn op een basis van granen, rijst en deegwaren. Wél is er nood aan een basis van groenten en fruit. Onze westerse voedingswijze is een ongezond diëet. We worden letterlijk ziek van hoe we vandaag eten. Want 'westerse ziekten' (kanker, diabetes, hart- en vaatziekten...) komen vooral voor bij mensen met een 'westers voedingspatroon'. Uit onderzoek blijkt bv. dat diabetici die hun koolhydraatinname op basis van brood, pasta, suikers, bereide voedingswaren... zeer sterk beperken, en vooral veel groenten, fruit, vlees, vis, noten, peulvruchten... eten, zelfs terug diabetes-vrij kunnen leven! Ik sta hiervan te kijken, zeker omdat diabetes altijd wordt beschreven als een omonkeerbare ziekte. En dat terwijl mijn schoonmoeder al jaren een lichte vorm van diabetes heeft, begeleid wordt door een dietist én een arts, en als advies krijgt om minder fruit en vetten te eten, maar wel aardappelen en brood (met mate welliswaar). Er is niet veel verschil te merken in haar ziektebeeld. Zou het écht zo eenvoudig zijn, mocht ze haar voedingspatroon aanpassen naar hoe ik vandaag eet? Waarom stelt niemand van de zogenaamde specialisten haar deze vernieuwende manier van eten voor?

Voedingsspecialisten hebben vandaag de dag een opleiding gevolgd die gebaseerd is op de klassieke voedingsleer. Ze gaan de klassieke voedingspiramide aanhouden en trachten ervoor te zorgen dat vet beperkt wordt, terwijl uit onderzoek blijkt dat de vetten niet de 'slechte voedingsstoffen' zijn. We krijgen steeds meer last van westerse gezondheidskwalen door onze overmatige suiker- en andere snelle koolhydratenconsumptie. Sinds we in de jaren '50 op onze vetconsumptie zijn gaan letten, zijn we trouwens steeds dikker en ongezonder geworden, dus misschien zijn vetten dan toch niet het probleem?
Ik had contact opgenomen met Pascale Naessens omdat ik hoopte dat zij een opleiding kende op het vlak van voeding die wél gestoeld is op de nieuwe inzichten. Ik ben ondertussen namelijk zo gefascineerd dat ik me hierin steeds meer wil verdiepen. Ze wist me te vertellen dat dit nog niet bestond, en dat het dus voorlopig behelpen is met het zelf opzoeken en bestuderen van wat er geschreven wordt in de wetenschappelijke literatuur. Jammer toch? Onze kosten voor gezondheidszorg swingen de laatste jaren steeds meer de pan uit, en waar investeren we in, in geneesmiddelen en de medische wereld die ons hopelijk beter maken. Waar ik letterlijk voel dat de échte sleutel ligt in de preventie en in het anders omgaan met eten en voeding. Sinds ik meer groenten en fruit eet en meer gezonde vetten, en minder snelle koolhydraten, voel ik me letterlijk fitter en gezonder. Ik kan dit zelf niet wetenschappelijk hard maken, maar door te lezen stel ik steeds vast dat de wetenschap mijn gevoel heel duidelijk wél kan onderbouwen! Waarom werden deze inzichten dan nog niet in de opleidingen tot diëtist en arts opgenomen?
Bizar... Ik ga alleszins literatuur blijven zoeken. Binnenkort zal ik in enkele posts dieper ingaan op de literatuur die ik de afgelopen maanden doornam, en in welke mate die boeken me precies hebben geïnspireerd! En in tussentijd, misschien moet je de adviezen van artsen of van de overheid niet afwachten, en zelf anders beginnen eten zodat je het verschil kan voelen?

Oosters slaatje met rode kool, rucola, kerstomaten, cashewnoten en een verrassende dressing

Dit slaatje is een van mijn herfsttoppertjes. En super simpel om te maken! Het volgende heb je nodig:
  • dungesneden rode kool
  • handvol rucola
  • 4 kerstomaatjes, in stukjes gesneden
  • een (ruime) handvol (gegrilde) cashewnoten
  • een beetje fijngeknipte koriander
  • (eventueel ook nog lekker met een paar plakjes filet de saxe)
  • Dressing:
  • - ketjap (een soort van sojasaus, maar sojasaus kan ook)
  • - een klein scheutje sesamolie
  • - een scheutje citroensap
Dit alles bij elkaar voegen en even goed mengen, klaar!

Echt, super makkelijk om te maken. Het ziet er ook enorm vrolijk en kleurrijk uit op je bord en zit vol met subtiele smaken die het een oosterse tint geven. Is trouwens ook eenvoudig om het te maken voordat je gaat werken, om op het werk de collega's jaloers te maken :) (tracht de dressing er wel op het laatste moment op te doen, want anders ziet de rucola er niet meer smakelijk uit).

woensdag 18 november 2015

Move - opbouwen naar 10 km lopen

Wanneer ik dit schrijf zit ik op een avond thuis, waar ik eigenlijk zou 'moeten gaan lopen'... Mijn excuus: het stormt en regent buiten. Maar het is wel een van de eerste keren dat ik echt met een excuus thuis blijf en niet ga lopen. Laten we proberen dit geen gewoonte te laten worden!
Ik ben namelijk sinds ik in mei begon met mijn diëet, ook terug beginnen bewegen. Mijn doel was terug zonder problemen 10 km te kunnen lopen, en daar ben ik ondertussen aanbeland! Hoe ik dat deed? Stap voor stap :) In de eerste weken zelfs gewoon door letterlijk goed door te stappen (lopen ging écht nog niet, en wie weet zou ik een blessure oplopen). Daarna ben ik zoals de meesten denk ik met de Evi Gruyaert 'Start To Run podcasts' begonnen. Eerst die van 0 tot 5 km, 27 lesjes lang rustig opbouwen. Soms deed ik lesjes 2 keer, kwestie van niet te snel te veel te willen, ik wilde me écht niet forceren. Daarna ben ik overgestapt naar de 2de podcast reeks van Evi, bij de meesten minder gekend, namelijk de reeks van 5 naar 10 km. Ondertussen heb ik die 30 lesjes ook afgewerkt en ben ik effectief in staat om 10 km aan één stuk te lopen. Yessss! En nu onderhouden natuurlijk. Ik moet zeggen, zonder een Evi die me zegt wat ik moet doen, ben ik toch iets minder streng voor mezelf. Loopstukjes duren soms wat minder lang dan bij Evi het geval was, ik laat wel eens een dagje extra tussen de loopdagen (al zijn dat gelukkig wel uitzonderingen) en ik hou minder het ritme van onderhoudtraining, duurtraining en intervaltraining aan.
Ik heb me wel ingeschreven voor een wedstrijd eind december: de 10 km Gaston Roelandts. Mijn doel: deze wedstrijd binnen het uur uitlopen! Eind augustus heb ik ook aan een wedstrijd meegedaan, toen met als doel om deze 5 km uit te lopen binnen de 30 minuten ennnnn, zoals je ziet op onderstaande foto: dat is gelukt!

 
Ik ben eigenlijk heel fier op deze foto: ik in een nieuw en slank lijf, blakend van gezondheid, genietend van het behalen van een doel dat ik niet lang daarvoor als onmogelijk had gezien, lachend met een goede vriendin. Zalig! Ik moet zeggen, ik heb al weer zin om een van de volgende avonden mijn loopschoenen terug aan te trekken, storm of geen storm!
En wat ga ik concreet doen om mijn doel te bereiken? Laten we eens een trainingsschema opzoeken dat me kan helpen om mijn 10 km effectief binnen het uur af te kunnen leggen, want daar sta ik vandaag nog niet!

dinsdag 10 november 2015

Food - Mijn voedingsfilosofie


Sinds ik met de Pronokal methode was gestart ben ik ook begonnen met heel veel te lezen over voeding, de voedingsindustrie, de psychologie van voeding, gezonde voeding,… Hierdoor begon ik steeds meer in te zien dat een proteïnedieet niet meteen de gezondste manier van afvallen was. Ook besefte ik steeds meer dat ik eigenlijk niet terug wilde naar een ‘gezond voedingspatroon’ zoals Pronokal het aanraadde. Voor hen was het de bedoeling om terug te gaan naar broodmaaltijden en 1 warme vetarme maaltijd. Ik had hier echt geen zin in. Ik vond het namelijk wel heel ok om geen brood meer te eten. Bovendien miste ik aardappelen en rijs niet echt in mijn eten (pasta miste ik wel een beetje…). Ook had ik ondertussen heel veel gelezen over recenter onderzoek naar gezonde voeding die onze klassieke voedingspiramide niet meer bevestigt. Ik heb me laten inspireren door de boeken van Pascale Naessens, door het boek van Dr. Kris Verburgh (de voedselzandloper), maar ook door heel veel minder bekende boeken over voeding en de psychologie van eten.

Als gevolg van al deze informatie uit boeken, maar ook gebaseerd op mijn ervaring uit het proteïnediëet waarbij koolhydraten (brood, rijst, aardappelen…) een hele tijd niet op mijn menu stonden, had ik anders leren eten. Daarom eet ik quasi geen graanproducten meer en eet ik heel erg veel groenten en fruit, zoals oa. Pascale Naessens en Dr. Verburgh het aangeven in hun boeken. Ik tracht ook zo natuurlijk mogelijk te koken, namelijk met ingrediënten die écht uit de natuur komen en dus zo weinig mogelijk industrieel bewerkt zijn. Ik blijf echter ook een heel druk leven hebben, waardoor het koken in de week écht niet langer mag duren dan 30 minuten, en liever zelfs minder dan 20 minuten. In het weekend mag het best wel wat meer zijn, waardoor ik dan wél gerechten klaarmaak waar ik lekker lang voor in de keuken kan staan. Hopelijk vind je wat inspiratie in de recepten die ik zal delen!

19 kilo lichter

Op 4 mei 2015 had ik een afspraak gemaakt bij mijn huisarts. Ik was niet ziek en vond van mezelf dat ik een heel atypische vraag had: “Dokter, ik wil terug kunnen lopen”. Enkele jaren voordien was ik namelijk met een dieet 14 kg afgevallen, op het einde van dit dieet kon 10 km lopen binnen een uur en was heel gezond. Een gescheurde meniscus zorgde er echter voor dat ik niet meer kon lopen, ik werd geopereerd en begon te revalideren. Mijn dieet was toen net afgelopen en de kilootjes kwamen er stap voor stap terug bij. Al mijn harde werk, alles wat ik had opgebouwd, was terug weg, en lopen had ik sindsdien niet meer gedaan. Ondertussen waren we bijna 5 jaar later, 18 kg zwaarder en ik kon zelfs geen 50 meter meer lopen zonder een week pijn te hebben in mijn knie. In die 5 jaar ben ik zeker 200 keer opgestaan met het idee: vanaf vandaag ga ik op dieet. Tegen ’s avonds was er van dat voornemen niet veel meer over…

Mijn huisarts zette me op 4 mei op de weegschaal: ik woog 90 kg. Hij zei me dat het heel simpel was: ik moest eerst gewicht verliezen voordat ik terug kon beginnen met sporten. Hij stelde de Pronokal methode voor: een proteïnedieet dat ook beter gekend is als ‘het Bart De Weverdieet’.  Zo’n proteïnedieet heeft als voordeel dat je snel veel gewicht verliest, en het dus motiverend werkt. De uitdaging ligt vooral op het einde op de loer: niet hervallen in oude gewoonten, want na zo’n dieet kan je heel snel terug bijkomen. Deze methode heeft 8 verschillende fases, waarvan de eersten de zwaarste zijn.  In het begin eet je dan ook weken lang niet meer dan 5 proteïnemaaltijden (shakes of repen), waarvan je er 2 combineert met 200 gram groenten. Niet alle groenten mochten, enkel groenten die minder zoet van nature zijn (sla, komkommer, groene paprika, witloof…). Evident was het dus zeker niet, maar het effect was er wel, ik was op 2 maanden tijd 15 kg lichter. Tijdens de zomermaanden was het dieet al veel minder strikt en begon ik stilaan over te schakelen op ‘een gezond voedingspatroon’, gecombineerd met 2 proteïne-tussendoortjes.  Ondertussen is het november en is de weegschaal gestopt op 71 kg. Volgende uitdaging: mijn nieuwe levensstijl een échte gewoonte laten worden!

Dit ben ik in het voorjaar 2015

 
En dit ben ik eind augustus 2015
 

Me - Wie ben ik?



Ik ben Laura Rypens, 34 jaar, getrouwd met Tom en mama van Lucas (8) en Jasper (6). Ik heb een leuke, maar ook drukke job als HR consultant, waarin ik verschillende professionele rollen inneem: individuele coach, trainer, assessor, project manager en sparring partner voor collega’s en klanten. Als ik niet werk, zijn er ook heel wat andere zaken die me energie geven. Zo hou ik ervan om buiten te zijn in de natuur: wandelen, lopen, fietsen, maar ook kajakken en skiën horen tot de hobby’s. Ik hou ook van gezelligheid en samen zijn. Samen zijn met het gezin, maar ook met familie en vrienden. Ik vind het dan ook super om goed voor anderen te zorgen door het gezellig te maken, maar vooral ook door lekker eten te bereiden en hier samen van te genieten. Ik ben onlangs heel wat kilo's verloren na een proteïnediëet, en zet nu stappen om me een nieuwe levensstijl eigen te maken, die bestaat uit meer bewegen, anders eten en beter voor mezelf zorgen.

Waarom deze blog?


6 maanden geleden woog ik nog 19 kg meer dan vandaag, voelde ik me uitgeput en futloos, onsportief en was ik ontevreden over mezelf. De combinatie van een druk gezinsleven met een drukke job en een liefde voor eten en gezelligheid, zorgden ervoor dat ik beetje bij beetje bleef bijkomen en weinig tot geen tijd nam om goed voor mezelf te zorgen. In mei 2015 koos ik resoluut voor een gezonder leven. In het stukje ’19 kg lichter’ lees je hoe ik 19 kg afviel. Nu is mijn uitdaging anders en misschien nog groter: niet terug te hervallen in oude gewoonten, en mijn hervonden energie en gezonde lichaam te blijven verzorgen.

Ik hou écht van mijn nieuwe leven, waarin ik heel wat dingen anders doe. Ik eet anders, ik beweeg meer en ik zorg beter voor mezelf. Kortom: Love my new life³(food, move, me). In deze blog wil ik ervaringen delen met ander en die ook na een (proteïne)dieet op gewicht willen blijven. Zo wil ik recepten delen, beweegtips uitwisselen en mensen inspireren om vooral goed voor zichzelf te zorgen. Ik zal me hierbij niet altijd van mijn mooiste kant laten zien, want het is namelijk niet even makkelijk om mijn nieuwe levensstijl vast te houden. Oude gewoonten blijven me ‘stalken’ en ik ben vaak zoekende om hier een antwoord op te bieden.  Hierover schrijven is een vorm van ‘zelfcoaching’, maar ik hoop ook dat ik anderen hiermee kan inspireren en stiekem hoop ik dat anderen mij ook kunnen aanmoedigen en ideeën geven!